Blog

„Zerwałam się w środku nocy pełna obaw i przerażających wizji. – tak jedna z moich klientek relacjonowała ostatnie wydarzenia. – Już prawie dałam się ponieść lękowi, kiedy przypomniałam sobie, co pokazałaś mi Olu na ostatniej sesji. To była jedna z tych twoich niezwykłych psychoterapeutycznych sztuczek. Zastosowałam się do niej i zadziałało!”. Opowiadała dalej, a ja… nie miałam zielonego pojęcia, o którą z moich interwencji chodzi!

Czytaj

Dzień dobry,

zbieram się od jakiegoś czasu by napisać - tyle że nie do końca wiedziałem o co chcę zapytać, ani tym bardziej jak. A tu ostatnio wpadł mi w ręce taki tekst: żaby zjadam z rana, na śniadanie, zanim urosną do wielkości ropuchy, bo to mnie może przerosnąć i wtedy nie dam rady. Na bazie tego tekstu pytanie: nie, nie dlaczego nie zjadam żab z rana, bo już wiem, że nie zjadam, bo nie chcę. Pytanie brzmi: czemu chcę mieć tłuste ropuchy, które mi ciążą?

Pracuję nad sobą od kilku lat (warsztaty rozwojowe, medytacje) i już wiem, że sednem jest to, że odtwarzam wzorce z dzieciństwa (ktoś to trafnie nazwał 'głaski'). Dobrze mi z tym, bo to znane, miłe, takie moje. Chcę w tym być. Ale równocześnie chcę się ocknąć, żyć, widzieć, czuć. Hmmm...czyli jednak chcę po nowemu. No to jak to zrobić!? Wiem, droga wiedzie przez akceptację, taka jest moja prawda. Ha, łatwo tak się otworzyć i 'puścić' (bardziej to samo się wtedy rozpuszcza), jak jest przestrzeń, świadomość. Ale takie stany to rzadkość. Codzienność to automatyzmy, stare koleiny - co ważniejsze w trudnych sytuacjach (praca, relacje) gdzie potrzebne jest 'nowe', tam się najszybciej wpada w automatyzmy i reaguje po staremu.

Ha, jednak najważniejsze wyjdzie teraz - otóż, najważniejszą kwestią jest to, że codzienne działania (np. w biznesie) kojarzą mi się z takim lękiem, że wolę się wycofać, niż w tym być. I drugie, mam poczucie zablokowanego przepływu, jak stary człowiek (a mam lat 43) wolę, jak nikt nic ode mnie nie chce. Nie chcę sukcesów i stresu, jaki temu towarzyszy. Czy ma Pani jakiś pomysł na to jak mnie odmłodzić i rozruszać ;-) ?

Jan

Czytaj

Dzisiaj myślę o filmach. Filmach, które budzą, ożywiają umysł, emocje i duszę. Filmach, które zachwycają, inspirują, dodają odwagi. O tych, które wywierają na nas istotny wpływ; skłaniają do przemyśleń, a nierzadko zasadniczych przemian.

Czytaj

Wczoraj znajoma namawiała mnie do wzięcia udziału w kursie języka migowego. Szkolenie jest bezpłatne, prowadzone przez fachowców, daje szansę poszerzenia zakresu kompetencji, a przede wszystkim pozwala lepiej się komunikować się z osobami niesłyszącymi. Fantastyczna sprawa! – zareagowałam odruchowo i pośpiesznie zabrałam do przeorganizowywania swojego harmonogramu tak, by zmieścić w nim ów interesujący cykl edukacyjny.

Czytaj